Modernistyczny pomnik upamiętniający symboliczne Zaślubiny Polski z 18 marca 1945 roku, odsłonięty 3 listopada 1963 roku. Jest dziełem jednego z głównych polskich twórców monumentalnej rzeźby pomnikowej - Wiktora Tołkina, twórcy pomników w byłych niemieckich obozach Stutthof i Majdanek. Pod budowę, w ramach czynów społecznych, wykarczowano część Parku Nadmorskiego, zmieniono przebieg ulicy Obrońców Westerplatte i uporządkowano kilka hektarów parku i alejek. Dzieło wykonali: PP "Pracownie Sztuk Plastycznych" w Koszalinie, Kołobrzeskie Przedsiębiorstwo Budowlano-Montażowe, "Hydrobudowa" z Poznania, żołnierze z Pomorskiego Okręgu Wojskowego, pracownicy Zieleni Miejskiej i mieszkańcy. Mozaikę zaprojektował i wykonał Władysław Jackiewicz z Gdańska. Akt erekcyjny umieszczono w fundamencie pomnika i zawarto w nim następującą treść: "Niechże wszem, i przyjaciołom i wrogom, po wieczne czasy ten pomnik będzie przypomnieniem, że pamiętamy hekatombę cierpień i trudu i ocean przelanej krwi przez wojów piastowskich i bohaterów Ludowego Wojska Polskiego dla tej ziemi i morza, że na zawsze stanąwszy na niej w owe spowite łuną i dymem dni marcowe tysięcznego dziewięćsetnego czterdziestego piątego roku oddalibyśmy i pot i krew, do ostatniej kropli, dla jej rozkwitu i szczęścia. Pomorski okręg Wojskowy dumny jest z powierzonego mu przez Ojczyznę zaszczytnego obowiązku strzeżenia tych ziem i zapewnia, że stale będzie podnosił stan swojej gotowości bojowej, by każde dziecko tej ziemi mogło zawsze mieć uśmiech beztroski, aby polski robotnik i chłop mogli dźwigać dobrobyt Polski Ludowej, aby inteligent pracujący, naukowiec i artysta mogli rozwijać socjalistyczną kulturę, aby polski Kołobrzeg, który krwią i ruinami przypieczętował swą przynależność do naszej Ludowej Ojczyzny, na zawsze zapomniał o grozie wojny".
Od lat najwięcej emocji wywołuje skrzynia, którą umieszczono w podziemiach pomnika. Miała to być kapsuła czasu, w której umieszczono dokumenty z czasów PRL, dotyczące życia codziennego w Kołobrzegu, w Polsce i związane z budową pomnika. Pogłoski mówią o tym, że do pomieszczenia ze skrzynią mają prowadzić dwa specjalnie oznakowane wejścia, nikt nie wie jednak, gdzie są. Do dziś kołobrzeska kapsuła czasu z lat sześćdziesiątych pozostaje niezbadana.
Główny element pomnika to stylizowana flaga, trzymana przez grupę figuralną. Prześwit pod nią symbolizuje „okno na świat”. Na ścianach pomnika znajdują się mozaiki i masywne rzeźby, które oznaczają tysiącletnią tradycję oręża polskiego na Pomorzu - nawiązują do prehistorycznych malowideł naskalnych. U podnóża, na kamiennych płytach, upamiętniono wszystkie jednostki wojskowe uczestniczące w zdobywaniu miasta w 1945 roku. Sam akt zaślubin był symbolem dostępu Polski do morza, a „Panem Młodym” został kapral Franciszek Niewidziajło, który ze wschodniego falochronu portowego, u podnóża główki, rzucił w morze pierścień zaręczynowy.
Z pomnikiem wiąże się legenda mówiąca, iż przejście z jednej strony pomnika na drugą przez prześwit pod pomnikiem (na bezdechu), przynosi spełnienie się wcześniej pomyślanego życzenia.
